Lefter

Benim Fenerbahçeli olmamın nedeni babamdır. Babamın Fenerbahçeli olmasının nedeni ise dedemin onu Taksim stadındaki İngiliz karması ile Fenerbahçe arasında oynanan Harrington Kupası maçına götürmüş olmasıdır. Bir yandan İngiliz işgali İstanbul’da sürerken bir yandan da Lozan barış antlaşması yürütülüyormuş. Ve bu maç adeta kurtuluş savaşının mühürü yerine geçmiş. Fenerbahçe maçı 2-1 kazanınca Taksim stadını dolduran halk sokaklara dökülmüş ve Beyoğlu’nda gösteriler yapmışlar. General Harrington kupası maçı yalnızca bir maç olmaktan çok öte bir olaya dönüşmüş ve İstanbulluların işgale gerçek başkaldırısı o zaman ortaya çıkmış. Ve babam böylece Fenerbahçeli olmuş.

Babam için en büyük futbolcu Fenerbahçe’nin o zamanki kaptanı Zeki Rıza Sporel’di. Sonra da Lefter.

Zeki Rıza Sporel, 1921’de Avrupa turnesine çıkan Galatasaray’ın başarılı olması için Galatasaray takımına ödünç verilmiş ve Werder Bremen ve Köln gibi Alman takımlarına Galatasaray formasıyla goller atmış. Böyle bir şeyi bugün yapmak mümkün olabilir mi?   

Zeki Rıza Sporel öldüğünde babam ağlamıştı. “Bir devir kapandı, o yalnızca bir futbolcu değil aynı zamanda Türkiye’nin kurtuluş tarihinin sembollerinden biriydi” demişti.

Dedem takım tutmaz, futbolla ilgilenmezdi. Yalnızca Fenerbahçe’nin yabancı takımlarla yaptığı maçların sonucunu sorardı bize.  

Babam, kardeşimle beni Fenerbahçe maçlarına götürürdü. Küçücük bir çocukken Lefter’i, Can’ı, Şeref’i, Basri’yi, Naci’yi, Ergun’u izleme şansını yakaladım. Rakip takımlara bırakın küfür edilmesini onları yuhlamak bile ayıp sayılırdı. Birisi böyle bir şey yapsa hemen onu sustururlardı. En ağır söz "Hakem gözüne gözlük" diye bağırmaktı. Herkes sadece kendi takımını alkışlar ve desteklerdi. O dönemin Fenerbahçe sloganı basit bir cümleden ibaretti "Ver Leftere Yaz Deftere."   

Lefter, bütün bu futbolcular arasında benim en çok ilgimi çeken oyuncuydu. Ben onun 30’lu yaşlardaki haline yetiştim. Ama o yaşında bile delikanlı gibi oynardı. Bir maçta kendi kalesinden aldığı topu çalımlarla rakip kaleye kadar getirip gol yaptığını görmüştüm. Beni babam Fenerbahçeli yaptı ama Fenerbahçe’yi sevmemde en büyük rol Lefter’e aittir.  

Lefter’in ölümü iyi bir futbolcunun ölümü değildir yalnızca. Bir devir kapandı onunla. Tıpkı babamın Zeki Rıza Sporel için dediği gibi. Efendilik devri kapandı. Topu taca attığında gider, alır, gelir, rakip oyuncunun elini sıkar ve ona verirdi.

Ölmeden üç gün önce Aziz Yıldırım’a yazdığı mektubu okurken içim burkuldu, yüreğim daraldı. 86 yaşında bir adamın yazdığı veda mektubuydu o. Okur okumaz anladım. Hissetmişti öleceğini. Ve her an öleceğini bekleyerek tedirgin dolaştım durdum etrafta. Sonunda beklenen oldu ve bir devir kapandı.  

Lefter’le birlikte pek çok şey öldü.        

Yorumlar

  1. bir fenerbahceli olarak,ve 83lu olarak keske bu adami izleyebilseydim dedigim tek adamdi lefter. sonra sizin george bestten bahsetmenizden sonra george besti de keske izleseymisim dedim cunku yaptigi roportajlarda soyledigi sozler ve o kisilikhic tanimama ragmen bende hayranlik uyandirmisti. onun birkac sozunu derlemistim:
    george best:

    if i had been born ugly, you would never have heard of pelé

    "yedi miss world’le yattığım söyleniyor. doğru değil, doğru rakam dört, diğer üçünü geri çevirdim."

    beckham hakkında:
    "topa sol ayağıyla vuramaz, kafa vuruşu yapamaz, top çalamaz ve öyle çok da gol atmaz. bunların dışında fena değildir."

    "1969 yılında kadınları ve alkolü bırakmaya karar verdim. hayatımın en kötü 20 dakikasıydı."

    "paramın büyük çoğunluğunu içki alemlerine, kadınlara ve hızlı arabalara harcadım. geri kalanlarıysa saçıp savurdum."

    boyle bir adami ve lefteri kacirdik biz, siz en azindan izleyebildiniz bu isimleri. aziz yildirim icin soylediklerinin hicbirine de katilamadim. bir fenerbahceliyim ama okurken o mektubu uzulmustum. ordinaryusa kizamadim ama yazdigi kisiye bir kez daha kizdim. yukarda bahsettiginiz centilmenlik hosgoru gibi kavramlar bugun turk futbolunda kalmadi. bizim buralara gelmemizin en buyuk nedenlerinden birisi olan bir baskana yazmisti lefter. bugun herhangi bir hazirlik macini bile izlemedigimde eksiklik hissettigim klup maalesef fenerbahce taraftari disinda hicbir taraftar tarafindan sevilmeyen, sevilmedigi gibi nefret edilen bir klup haline geldi. keske lefteri lefter degerinde anlayabilsek...

    YanıtlaSil
  2. Aziz Baskan'a yazdigi mektup sanirim bende de ''veda'' hissi uyandirdi. Tipki sizin gibi biraz korkarak bakiyordum haberlere, son dakikalara, FBTV'ye. Cok uzgunuz. Ayni renklere gonul vermisligimizden daha baska duygularla bagliydik ona. Ozleyecegiz ama unutmayacagiz da. Nur icinde uyu, topragin bol olsun ışık yuzlu Lefter.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bu yazıya yorum yapan herkese teşekkür ederim. Terbiye sınırları içindeki her yorum burada yer alabilir. Bugün Lefter'e veda günü. Yalnızca Lefter konuşulmalı.

      Sil
  3. Mahfi Bey, ne mutlu size ki Lefter'i izleme şansınız olmuş. Ancak her ne kadar futbol sahalarında onu izleme imkanım olmamış olsa da benim de Fenerbahçeli olmam Lefter nedeniyledir. Küçük yaşlardayken Metin Oktay ve Lefter'i o kadar çok dinledim o kadar çok okudum ki GS ve FB ile özdeşleşmiş bu karakterlerden hangisini seçersem takımımı da seçmiş oluyordum zaten. Ve ben Lefter'de gordüm kendimi. Nur içinde yatsın. @mccangoz

    YanıtlaSil
  4. 1950 yılları sonu 60 lı yılların başında Fenerbahçe her yaz Bursa^ya gelirdi.Bizden büyükler Mudanya'dan karşılar,maçtan sonra da futbolcuların çıkışı beklenirdi.Lefter'in penaltı kaçırıp Acar İdmanyurdu'nun 1-0 Fenerbahçeyi yenmesi Bursa'da yıllarca konuşuldu.Benim için ise maç çıkışı Lefter çıkarken babamın eimi tutup Lefter'in beline değdirmesi unutamayacağım bir şey olmuştu.Başımız sağolsun faruk Sar

    YanıtlaSil
  5. Önceden deplasman tribünü diye bir şey yokmuş. Şimdiyse deplasmana bile gidemiyor taraftarlar.
    Bugün stadyumda sanki son kez yanyanaydı farklı renkler. Henüz 20'lerinde bir genç, sarı-kırmızı formasıyla rakip takım taraftarlarıyla tribünde olma hissini yaşadı, belki de son kez.
    Ve naaşı stadtan çıkarken hep birlikte bağırdık:
    "Tribünler inledi binlerce kere,
    Ver Lefter'e, yaz deftere.
    Bitti kalem, doldu defter.
    Efsaneler ölmez Lefter"

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Lozan Antlaşması 2023'de Bitecek, Biz de Madenlerimizi Çıkarabileceğiz!

Konut Fiyatları Niçin Eskisi Kadar Artmıyor?

Paradan Para Kaybetme Dönemi